Woensdag 27 mei

We worden allemaal maar tegen een uur of negen wakker. Geeft niets, we hebben toch niet veel op het programma vandaag. Omdat pa gisteren niet zo lekker was, hebben we besloten niet tot Tofino door te rijden, maar meer aan de oostkant van Vancouver Island te blijven.

We komen moeizaam op gang en Tessa gaat na het ontbijt nog even naar de speeltuin toe. Wanneer we de camping afrijden gaan we richting het centrum van Nanaimo. Hier parkeren we de camper bij een winkelcentrum aan de rand van het centrum. We gaan hier ook even binnen. Het stelt niet veel voor, maar we halen er wel even koffie. Na deze kleine stop lopen we de promenade aan het water op. Onder ons zien we de zeesterren in het water liggen. Mooi gezicht.

 

Net iets achter de promenade ligt er nog een oud bastion. Gebouwd om tegen indringers te beschermen, maar het is nooit gebruikt. Wel kun je er nog binnen kijken boven staat nog een echt kanon. Buiten staan er nog twee en elke dag om kwart voor twaalf worden deze ook nog afgevuurd. Helaas hebben we dit gemist.

 

We lopen verder door de Bastion Street (!!) de heuvel op naar het oude gedeelte van de stad. Nou ja, het was het oude gedeelte, maar wordt nu nieuw gebouwd en aangeprezen als het oude gedeelte. Het ziet er wel mooi uit. Het is ondertussen wel al weer goed warm buiten, dus lopen we zoveel mogelijk in de schaduw.

We lopen langs de andere kant weer naar beneden, naar het nieuwe gedeelte. Hier zoeken we een eettentje op waar wel allemaal een broodje eten.

 

Na de lunch halen we de camper weer op en rijden we richting Woodgrove Mall net aan de rand van Nanaimo, waar de Highway 1 en 1A samenkomen. Hier willen we een beetje gaan shoppen. Als eerste lopen we dan ook The Bay in. Dit is de Sears van Canada. Eigenlijk een afstamming van The Hudson Bay Compagny. Deze maatschappij had vroeger de touwtjes in handen in heel West-Canada en kom je daardoor in elk geschiedenisverhaal wel tegen.

 

Maar goed shoppen dus. In deze winkels verbaas je je toch altijd weer over alle spullen die je ziet voor in en rond het huis. Helaas, deze zijn niet mee te nemen naar Nederland, dus blijft het bij kijken. Wel  komt Tessa er op de kleding afdeling er goed vanaf. Thijmen niet, babykleding blijft vooral kneuterig aan deze kant van de oceaan.

Aan de kassa kijken we verbaasd, schijnbaar is er al deels uitverkoop, waardoor er 25 to 40% korting afgaat. Een meevaller!

 

We lopen verder door de Mall. Af en toe een winkeltje in. In de Food Court besluiten we een hapje te eten. Iedereen iets anders, de een een hotdog, de ander bij de chinees of de Griek. Makkelijk.

Tessa en ik duiken nog even the Gap binnen. En weer komt Tessa er goed vanaf. Thijmen krijgt hier ook een paar dingen. Ook hier zijn er al kortingen. En met de lage dollar zijn het leuke koopjes.

 

We zijn nu wel uitgewinkeld, het wordt anders al weer vlug te laat. Wij lopen door naar de supermarkt, terwijl Frank even de camper ophaalt. Na de benodigde boodschapjes halen we nog even koffie bij de Starbucks en gaan we op weg naar een camping. Niet dezelfde als vannacht, maar wel als twee jaar geleden.

 

Er is nog plaats genoeg en ik wil graag weer staan op hetzelfde plekje als twee jaar terug, onder de reuze bomen. Hier is internet gratis, maar moeten we wel naast het receptiegebouw gaan zitten, want het bereik is niet ver.

 

Wanneer tessa en Thijmen op bed liggen, ga ik met de laptop die kant uit. Het is een overdekt gedeelte met picknickbanken. Ik bekijk de mail en schrijf wat op de waarbenjij.nu pagina. Ook even de krant lezen.

 

Dan terug naar de camper. Frank heeft het kampvuur ondertussen aangestoken. Mijn beurt om het vuur in de gaten te houden, zodat Frank even het internet op kan. Lezen lukt me al niet meer, daarvoor is het te donker onder de bomen.

 

We blijven nog even aan het vuur zitten, het zal toch uit moeten eer we naar binnen kunnen. Toch gaan we maar naar binnen, nog even een DVD bekijken. Door het raam kunnen we het vuur in de gaten houden. Wanneer we gaan slapen is het nog niet helemaal uit, dan maar een emmer water erover.

 

Het is al laat als we gaan slapen. Wanneer we net op bed liggen horen we ineens heel hard muziek. Vreemd, het is al bijna twaalf uur, op alle campings hebben ze een strikt stiltebeleid na tien uur.  Omdat het buiten echt pikkedonker is kunnen we niet zien waar het vandaan komt. We horen Tessa al woelen in haar bed, als zij en Thijmen maar niet wakker worden. Het geluid wordt niet minder buiten. We proberen de camping te bellen, maar krijgen het antwoordapparaat. Dan maar zelf naar buiten. Met zaklampen, want anders zie je geen steek voor ogen. Er blijkt de rij achter ons iemand in een hoek te staan. Duidelijk dronken. Hij steekt een heel verhaal af, maar wij willen het stil hebben. Hij vraagt waar hij dan kan staan en wij verwijzen hem naar het meer. Wij gaan terug naar binnen en horen hem vertrekken.

 

Niet veel later horen we vanuit de richting van het meer muziek, maar niet meer zo duidelijk. Dat is beter. Alleen denken we dat iemand van de meer vaste bewoners van de camping er nu last van heeft, want niet veel later is het echt stil en horen we auto’s rijden. Het zal wel, wij kunnen nu slapen!