Woensdag 13 mei
Vandaag willen we verder gaan rijden. Niet over de hoofdweg, highway 1, maar over de 7, een iets rustigere weg, hopelijk met wat mooie uitzichten onderweg.
Maar eerst “verspillen” Frank en pa een uur, omdat pa zijn verwarming het niet meer doet. Raar, gisteren deed ‘ie het nog. Tevens doen de CO en LP melder het niet meer. Zonder verwarming is nu niet te doen, deze moet ‘s ochtends toch echt aan. En de melders, vooral die CO, is toch ook wel handig. Maandag hadden we trouwens een nieuw lampje bij pa zijn achterlicht erin gedaan, deze was kapot. Maar nu brandt deze maar heel zachtjes (stoplicht en knipperlicht). Klopt toch ook niet. Vanmiddag toch maar eens bellen met de travel assistence van Cruise Canada.
Maar goed, we rijden om 10 uur dan toch van de campground af, om bijna gelijk in de rij van de ferry aan te sluiten. Deze moet ons over de Fraser River zetten.
De steiger is volledig van hout en staan toch aardig wat auto’s op en wij ook.
We vervolgen onze weg aan de overkant en volgen nog best lang de Fraser River. Onderweg zien we een bordje naar de Cascade Falls staan en besluiten linksaf af te slaan. Na een kilometer of vijf zien we een bordje, nog 11 km. Nu rijden we toch maar door. Echter bij de watervallen blijkt de parking nog dicht te zijn.... Hadden ze dat niet aan de weg ook kunnen zetten? Dus weer heel de weg terug en dan weer de 7 op.
Bij de Harrisson Hot Springs gaat we de 7 af, een stukje naar het noorden. Deze plaats blijkt echter tegen te vallen, misschien omdat het seizoen nog niet is begonnen? We parkeren er wel de camper en eten een boterham, binnen want buiten is nog te fris. Hierna vervolgen we onze weg weer, richting Hope.
Bij Hope aangekomen gaan we eerst naar de plaatselijke information Centre. Hier vragen we wat informatie over Hell’s Gate. Het blijkt dat deze wel de moeite waard zijn, alleen de rit er naartoe al. Maar het sluit om 4 uur en is nog 45 minuten rijden vanaf Hope. Het is nu kwart voor drie, dus niet echt praktisch om naartoe te rijden. Het ligt ook niet op de route, maar naar het noorden dus we zullen dezelfde weg ook weer terug moeten komen.
We vragen nog wel de weg naar de camping bij de Othello tunnels. Dit zijn tunnels waar vroeger de trein door ging, maar die nu niet meer worden gebruikt. Er schijnt een mooi wandelpad te liggen.
Eenmaal weer buiten besluiten we eerst met de travel assistence te bellen. Ze zijn noteren de klachten en beloven binnen een paar minuten terug te bellen.
We besluiten dan maar even Hope in te lopen. In Hope is trouwens de Rambo film First Blood opgenomen en er loopt ook een Rambo wandeling door het plaatsje. Wij hebben de film nooit gezien, dus die wandeling interesseert ons niets. Wel lopen we door de hoofdstraat. Die valt ons maar tegen, veel vergane glorie. Er is wel een parkje met een speeltuin. Daar heeft Tessa wel oren naar, dus terwijl ik aan de overkant om koffie ga, loopt de rest richting speeltuin.
We blijven even zitten tot de koffie op is en Tessa, en Thijmen ook nog even, zijn uitgespeeld. Hierna lopen we terug naar de camper om een camping op te gaan zoeken. Degene die we in gedachten hadden blijkt echter wel heel erg tegen te vallen. Je hoort niet alleen de drukke weg aan de andere kant van het water, maar heel de camping ziet er maar vaag uit. Niet iets waar we zouden willen staan in ieder geval. Dus rijden we over de camping terug de weg op. Op de weg hiernaar toe zijn we een andere camping gepasseerd, dus willen we daar een kijkje nemen.
Wanneer we voor de poort staan twijfelen we weer of we ook hier wel willen staan, maar een andere camping is een kwartier rijden en we weten niet of dat wel iets is. We zijn trouwens niet de enige, achter ons reed een camper van Canadream, maar deze is ook al teruggekeerd.
We rijden de camping op en betalen voor 1 nacht. We bellen nog even met Cruise Canada, zij hadden beloofd om terug te bellen, maar dat is niet gebeurd.
Ik spreek toevallig weer dezelfde persoon, deze verontschuldigt zich en geeft aan dat het erg druk is. Hij loopt een paar dingen met me na en na enige tijd hebben we weer verwarming (?) en blijkt er een zekering uit te liggen, deze er terug in en warempel de lichtjes van de melder gaan weer branden. Voor het achterlicht moeten we morgenvroeg terugbellen, ze kunnen nu niets meer doen.
Omdat het ondertussen al weer tegen zessen loopt willen we niet meer koken, maar
rijden met de camper van pa de camping weer af op zoek naar een restaurant. Keuze
genoeg, daar ligt het niet aan. We kiezen voor een home-
We bestellen, 2 clam chowder (soort vissoep), 1 ceaser salad, 1 pot roast (stoofvlees), 1 stuffed Turkey, 1 meatloaf, allen met mashed potatoes, Tessa kip met frietjes en Thijmen mac ‘n cheese (gratis voor onder de 2 jaar). Thijmen vindt er niets aan, maar eet wel met mij mee. De rest laat het zich smaken, jammie. Na het eten nog een koffie en dan gaan we terug naar de camping, kinderen gelijk op bed. Wij kijken nog een stukje verder naar de dvd, maar om 9 uur gaan ook wij al weer slapen.
Campground: Coquihalla campground
Waar? Hope
Aantal gereden kilometers: 168,6
Gereden tot nu toe: 240,4
