Vrijdag 8 mei

Vanochtend was ik al vroeg uit bed. Nog wat laatste dingetjes doen. Vandaag begint eindelijk de vakantie, heerlijk! En alhoewel we tegen de vlucht weer erg opzien, is het toch wel fijn om aan de dagen die volgen te denken.

 

Om negen uur zijn we helemaal klaar, gegeten, aangekleed en de koffers staan ook in de gang te wachten. Omdat de taxi ons pas om 10 uur zou komen ophalen ga ik met Tessa en Thijmen nog even tot aan de eendjes met het restje brood. Lekker even naar buiten, we zullen lang genoeg “opgesloten” zitten in het vliegtuig.

 

Even voor tienen komt het busje inderdaad voorrijden, hup alle bagage erin (3 koffers, 2 grote tassen, de rugdrager, autostoel, buggy en 4 stuks handbagage) en op naar Axel om pa op te halen. De chauffeuse weet de weg niet, dus die wijzen we even aan. In Axel worden daar de koffers, dit zijn er maar twee, ingeladen en we kunnen koers zetten naar Zaventem.

 

De reis duurt een goed uur en dan zijn we er al, op Zaventem dan. Daar de koffers op wagentjes en de chauffeuse loopt mee tot aan de incheckbalie, dat is makkelijk. Daar blijkt alleen dat we wel de vlucht naar Amsterdam al hebben ingecheckt en nog niet die naar Vancouver, vreemd daar heb ik gisteren een half uur voor aan de telefoon gehangen. Maar goed, het wordt ter plaatse nog gedaan. De stoelen bleken toch al gereserveerd te zijn voor ons, dat hadden we gisteren al begrepen, en dat zijn gelukkig nog dezelfde stoelen. Goede service trouwens van KLM om ons al stoelen te geven met extra beenruimte ivm Thijmen, die geen eigen stoel heeft.

 

Nu kunnen we door de “douane”, dat is paspoort omhoog en doorlopen, en verder lopen door alle gangen... Pff, wat een vervelend stuk is dit toch weer. Er staat niet voor niets dat het van de douane tot aan de gate 20 minuten lopen is. Dit klopt ook en boeiend is het niet. Na de lange tour moeten we door de handbagage controle. Hup laptops en alle babyvoeding en drinken eruit. Frank krijgt weer een piep en mag weer extra gecontroleerd worden, zoals gebruikelijk.

 

Nog even de lift naar boven en eindelijk komen we bij het winkel gedeelte. Winkelen doen we niet, maar gaan wel gelijk iets drinken met een krentenbol erbij. Nog een plasje en een nieuwe luier en dan door naar de gate waar we na een minuutje of 5 te wachten gelijk kunnen boarden in de Fokker 50 die klaar staat.

 

In dit kleine vliegtuigje vliegen we naar Amsterdam. Mm, toch wel een vreemde ervaring. Je hobbelt naar boven, wanneer je op de goede hoogte bent houdt ‘ie eindelijk op met hobbelen en krijg je een drankje met een koekje, waarna hij gelijk de daling inzet om weer naar beneden te hobbelen. En dat was het dan, de vlucht van een klein half uur. Trouwens, wel met mooie uitzichten boven België en Nederland.

 

Op Schiphol rijdt het vliegtuigje naar de parkeerplaats voor Cityhopper waar we met de bus naar de gate worden gebracht. De buggy kregen we gelukkig bij het uitstappen aangereikt. Op schiphol moeten we door de Transfer hal lopen naar de douane. Er staan lange rijen, maar wij kunnen in de Europa rij. Hier staat niemand te wachten, en we kunnen dan ook vlot doorlopen naar het tax-free gedeelte. Eerst even langs de ABN om Canadese Dollars. Dit duurt nogal lang, dus ik loop met Tessa en Thijmen even door de winkel er tegenover.

Wanneer Frank en pa hun geld hebben zien we op de borden dat ons vliegtuig al begint te boarden. Dat is vlot, we zouden nog 40 minuten hebben. Dit betekend dat we door moeten lopen naar de gate. En inderdaad, het boarden is al begonnen, maar wij moeten eerst weer door de controle! Joepie, onze favoriete bezigheid. Nou dit keer hoeft Frank zijn schoenen eens niet uit te doen, maar ik. Ja hoor, waarom ook niet.....  Iemand van de douane neemt Thijmen aan, zijn buggy ligt immers op band. Hierna duurt het heel lang voor de spullen door het röntgen apparaat komen, en als ze er dan door zijn moet het flesje water natuurlijk weg. Net gekocht voor 3,20 in Brussel, maar goed. En dan het babyeten en -drinken, van de gene achter de band moet het weg, van degene die net Thijmen even beet had mag het mee. Zij wint en het kan dus gewoon mee.... Het ging trouwens om het drinken, eten voor baby’s mag mee. De man is wel aan het mopperen tegen zijn collega dat het zo niet in het reglement staat. En dan komen eindelijk mijn schoenen, die mogen weer aan waarna we als èèn van de laatste het vliegtuig ingaan.

 

Voor de transfer op Schiphol hadden we een 1 uur en 25 minuten. Maar eer je de gangen door bent, door de douane en nog dan nog even geld wisselen, hebben we geen tijd meer gehad om iets anders te doen. Het is niet erg dat je niet lang moet wachten, maar we hadden gehoopt met een koffie in de speeltuin nog even te kunnen gaan zitten.

 

De vlucht voorloopt voorspoedig, we krijgen bij vertrek al te horen dat we eerder vertrekken en dat de vlucht 9 uur zal duren ipv 9 uur en 45 minuten. Dat is geen slecht nieuws!

We hebben ieder ons eigen beeldscherm met een keuze uit veel films, series, documentaires, muziek, spelletjes en ik waag me zelfs nog aan een taalcursus Spaans! Thijmen krijgt een bassinette, een wiegje wat aan de wand wordt bevestigd. Hier zit hij heerlijk in te spelen en later in te slapen, al is het wat opgevouwen.

Tessa is zoveel mooie tekenfilms aan het kijken dat ze niet wilt slapen, tot we haar scherm uitzetten, dan valt ze de laatste 4 uur als een blok in slaap. Een klein uurtje voor we landen wordt ze pas weer wakker.

Wij hebben, pa minder, veel beenruimte. Maar door de bassinette kom ik mijn stoel bijna niet uit. Ach, we krijgen regelmatig drinken en eten en zelfs nog een ijsje tussendoor, dus er wordt voor ons gezorgd.

 

Helaas hangt er de hele vlucht erg veel bewolking, waardoor het uitzicht naar buiten niet veel meer is dan wolken. Boven Alberta kunnen we wel goed al de landbouw zien, en we zien een glimp van de Rockie Mountains door de wolken heen. Boven Vancouver hebben we weer wel mooi uitzicht en kunnen we veel dingen in de stad onderscheiden en Stanley Park mooi zien liggen.

 

Bij het uitstappen is het even wachten op de buggy, waarna we weer een stuk moeten lopen naar de douane, even de benen strekken. Bij de douane staat er alleen een hele lange rij, waardoor we wel een half uur staan te wachten voor we aan de beurt zijn. Er worden weer allerlei vragen op ons afgevuurd, daarna moet hij nog even overleggen met zijn collega (met kogelvrij vest) over de foto van Thijmen in mijn paspoort. We mogen gelukkig toch Canada binnen! Bij de bagageband liggen onze koffers er al op, alles er afhalen en doorlopen naar buiten, onderweg moeten we nog wel door de rij om het declaratie formulier in te leveren, maar dat is enkel afgeven. Eenmaal buiten naar de rij om een taxi, waar we wel even op moeten wachten, want niet iedereen wilt 5 personen meenemen.

 

Met de taxi rijden we door de spits naar Vancouver downtown, naar ons hotel. De piccolo haalt onze koffers eruit en zet ze op een karretje. Wanneer ik Thijmen uit de taxi wil halen spuugt hij zijn hele banaan eruit...... Nou liever hier dan in het vliegtuig. Even beetje afvegen en vlug inchecken. Op de kamer maar even omkleden en uitspoelen.

 

Op de kamer blijven we niet lang, iedereen even een nieuw shirt aan en we kunnen weer naar buiten, op zoek naar iets om te eten . We lopen Robson Street op, de winkelstraat van Vancouver. Genoeg kleine eettentjes met buitenlands eten, maar daar wagen we ons vandaag maar niet aan, daar het in Nederland al midden in de nacht is. We zien de Moxi Classic Grill & Restaurant en besluiten daar te gaan eten. Deze kennen we nog uit Calgary. Na een heerlijk maal lopen we nog even langs een kleine supermarkt naar huis toe. Hier halen we nog wat drinken. Dan naar onze kamer en slapen maar! Het is hier maar negen uur, maar in Nederland al weer bijna ochtend. We zijn alweer 23 uur in de weer!