Maandag 18 mei

Vandaag willen we de Radium Hot Springs bezoeken. Dit is een warmwaterbron met licht radio-actief water. Ik ga met Thijmen niet mee zwemmen, het is buiten en lijkt me niet iets voor Thijmen. We koppelen de stroom af en rijden de camping weer af. Het was trouwens heel erg druk op de camping, zoals gisteren verteld, omdat het het May Long Weekend is. Vandaag is het Victoria Day en dit weekend trekken er veel Canadezen op uit.

 

We rijden langs de liquor store en besluiten even te stoppen. Ik heb 1 fles wijn (van ong. $15) en een sixpack met plaatselijk bier, Kokanee Glacier Beer,  en mag $36 en een paar centen afrekenen..... Nou nou, daar kun je in Nederland aardig wat biertjes voor kopen! In de supermarkten kun je trouwens geen alcohol kopen, alleen in een liquor store met een speciale vergunning. Vandaar dat we nog geen drank hebben gekocht....

 

We pinnen nog even en rijden binnen toen minuten naar de bronnen. Hier parkeren we de RV en lopen, via een tunneltje, na de overkant van de weg. Voor $6,30 mag je naar binnen, Tessa voor $5,40. Op vertoon van je Park Pas krijg je nog een paar cent korting.... Pa, Frank en Tessa gaan naar binnen, terwijl ik met Thijmen koffie haal en een hele omweg moet lopen om terug aan de weg te komen en dan ook terug aan het bad. Valt nog niet mee een buggy besturen en een hete beker met koffie beet houden. Ik wil ook ze een beker houder aan de kinderwagen :-). Hier kun je vanboven af in het bad kijken. Ondertussen zijn ze omgekleed en in het zwembad. Het water schijnt tussen de 35 en 47 graden te zijn. Het bad is aan de ene kant ook warmer dan aan de andere kant. Er is nog een apart badje, maar dat is veel te warm. De heren verbranden hun tenen en gaan er dan ook niet inzitten.

 

Ik maak wat foto’s en loop daarna terug naar de camper. Over de weg dit keer, aangezien ik niet in mijn eentje de kinderwagen de trap op krijg. Terwijl ik netjes sta te wachten tot ik kan oversteken, stopt er een auto om mij voor te laten. Levensgevaarlijk, aangezien het best druk is en de auto’s door de bocht komen en dus geen overzicht heeft. Maar zo zijn ze hier wel, hoffelijk.

 

In de camper krijgt Thijmen zijn fruit en leg ik hem in zijn bedje. Ik nestel me op de bank met een boek, ook wel lekker.

 

Op de parking is het goed te merken dat het steeds drukker begint te worden. Rond half een komt de rest terug van het bad, lekker loom. We besluiten om ietsje verder te rijden om een mooier plekje te zoeken om te lunchen.

 

Niet veel verder ligt Olivier Lake. Een mooi emerald kleurig meertje. Omdat Thijmen net wakker wordt blijft Frank bij de camper en gaat vissticks bakken. Wij lopen tot aan het meertje, waar een pad tot aan de bron loopt. Het meer is echt erg mooi om te zien. Er leeft ook een forel in, deze is in de jaren ‘40 en ‘50 uitgezet om te vissen en heeft zich goed aangepast aan het koude weer, maar is wel erg klein. De zwaarste vis weegt 60 gram. Aan de andere kant van het meer kun je ze goed bekijken.

 

Terug bij de camper aangekomen is de lunch klaar en schuiven we aan tafel. Het wordt ondertussen drukker op de parking, er willen meer mensen hier lunchen.

 

Na de lunch gaan we weer rijden. Bij het Park Centre stoppen we even om een kijkje binnen te nemen en om koffie te kopen.

 

Het is erg druk op de weg, veel mensen gaan naar huis na hun lange weekend. Onderweg is het dan ook file, ik zeg nog tegen pa dat files hier meestal wild betekend, niet veel later zien we dan ook een beer! Ook wij stoppen even om hem goed te bekijken en op de foto te zetten. Onze berenteller staat deze vakantie al op drie!

 

Verder op de route stoppen we bij de paint pots. Dit zijn bronnen waar de indianen vroeger van ver al om verf kwamen. Er zit hier veel ijzer in de grond, wat bij de randen van de bronnen zich afzet en oxideert. Als het water over de rand komt krijgt het de oker kleur. Een stuk naar beneden gaat het over een stuk land, waar de indianen de grond opgraven en dit bakte als een soort cake. Dit verkruimelde ze weer en vermengde het met vis olie of dierenvet. Hiermee deden ze zichzelf beschilderen, hun kleren en hun tenten alsmede maakte ze er tekeningen op de rotsen mee.

 

Het is een aardig stukje lopen van de parking en het is hier goed koud. Maar toch is het zeer zeker de moeite waard van de wandeling.

 

Niet veel verder stoppen we weer, bij de Marble Canyon. Dit is een kloof die zich best ver uitstrekt. We maken dan ook een flinke wandeling naar boven, langs de bovenkant van de kloof. Er liggen ook allemaal bruggen over de kloof heen waardoor je hem goed kunt bekijken. Het bos er omheen is trouwens enkele jaren geleden compleet afgebrand waardoor het geheel een beetje een macaber uiterlijk krijgt.

Boven aan de kloof aangekomen zien een gedeelte van de waterval die zich in de kloof stort. De kloof is erg diep en smal, waardoor je er maar een stukje van kunt zien. Gelukkig is de terugweg bergafwaarts.

 

Nu rijden we bijna gelijk Banff National Park in en we nemen de Highway 1 naar Banff toe. Omdat het al weer laat wordt, besluiten we eerst in Banff iets te gaan eten en daarna pas de camping op te zoeken.

We parkeren in dezelfde straat als twee jaar terug en lopen eerst even de Safeway binnen om een paar boodschapjes te doen. Deze even terug in de camper leggen en dan op naar de Old Spagetti Factory. Hier kun je voor weinig geld lekker eten en bij een hoofdgerecht zit een voorgerecht, toetje en koffie na inbegrepen.

 

Na een heerlijke maaltijd zoeken we de camping op. We krijgen weer een beren waarschuwing.

 

Hup kindjes in bed en wij kijken nog even een dvd. Het is trouwens goed koud hier, dus laten we de verwarming maar op 10 graden staan.

Campground: Tunnel Mountain

Waar? Banff

Aantal gereden kilometers: 155,2

Gereden tot nu toe: 1409,5