Maandag 14 mei

 

 

Vandaag willen we een flink eind gaan rijden. Jammer genoeg moeten er op vakantie af en toe een aantal kilometers worden gemaakt, maar ja dat krijg je in zo een groot land als Canada. We staan dus vroeg op en verlaten om half negen Clearwater. Jammer, het was goed toeven op de camping.

 

We verlaten Clearwater en rijden het land binnen van voornamelijk paardenranches en af en toe een cowranch. De huizen zijn heel wisselend, van mooie grote koten tot trailers. Je kunt er geen peil op trekken. Naarmate we dichter naar het zuiden, naar Kamloops, rijden verandert het landschap drastisch. De bergen worden heuvels, er staan praktisch geen bomen meer en alles is kaal en stoffig. Er groeien wat lage struiken, nu zien ze nog groen, maar we kunnen ons voorstellen dat alles over een maand of zo een erg triestig zicht krijgt. Het is nu al, het landschap past zo in een western film. Het is niet voor niets een savanne, doordat het kustgebergte de regen tegenhoudt. De enige groene stukjes die we zien zijn langs beekjes, tuinen en de golfterreinen.

 

Het is al goed warm buiten. Eigenlijk wilden we Kamloops aandoen, maar het aanblik van de stad bevalt ons niet zo. We besluiten daarom om in èèn keer naar Cache Creek door te rijden. Daar moeten we een stukje richting het noorden, we rijden het land van de indianen binnen, en slaan na 14 kilometer weer af naar het westen. Precies op de afslag ligt de Hat Creek Ranch. Dit stond op de planning om te stoppen en dat doen we dan ook. We zijn tot nu toe in èèn ruk doorgereden en het is nu half twaalf.

 

We besluiten eerst alvast wat te eten alvorens verder te gaan. We bestellen wat in het restaurant. Tessa krijgt een hot dog met chips, een erg vreemde combinatie, maar goed zij vindt het wel erg lekker.

 

Na het eten brengen we een bezoek aan de ranch en het First Nations Interpretive Centre. Bij de laatste krijgen we uitleg over hoe de indianen hier leefden, hoe ze woonden en hoe ze leer bewerkten.

Op de ranch maken we eerst een tochtje met de postkoets over het terrein. Het is hier erg stoffig doordat alles zo droog is, maar dat mag de pret niet drukken. Vooral Tessa vindt het prachtig. Daarna brengen we nog een bezoekje aan het voormalig roadhouse. Een soort herberg die vroeger (en nu eigenlijk nog) langs een belangrijke route lag. Eerst voor de bonthandelaars van The Hudson Bay Compagnie, en later voor de goudzoekers. Let op de spuugbakken op de foto!

 

Lunchen in Hat Creek Ranch

Na het bezoekje aan de ranch, dat trouwens nu volledig door Indianen wordt gerund, vervolgen we onze weg. We willen tot aan Whistler rijden en dat is nu nog ongeveer 230 kilometer!!

 

We volgen een heel stuk de Fraser River. We zijn hem al een paar dagen eerder ook gepasseerd, toen had ie nog blauw water, nu is het bruin. Ach, hij past zo goed in het landschap.

 

Na Lilloet slaan we af richting de Duffey Lake Road. Het is duidelijk dat we de savanne verlaten en dat deze plaats maakt voor vol begroeide bergen, het is hier weer groen! We zien onderweg een aantal herten.

Deze weg is alleen begaanbaar als er geen sneeuw ligt. We hebben de laatste dagen dan ook goed de berichten in de gaten gehouden of de weg toch wel al open is.

 

Het is een behoorlijke steile klim (meerdere) met een slecht wegdek en veel bochten. Nu kun je toch goed merken dat je met een behoorlijk voertuig rijdt, hij gaat soms behoorlijk traag naar boven.

Het maximale wat we rijden is 60 km/u. Het schiet zo niet erg op, maar de bergen maken een hoop goed. De dalen zijn heel erg smal en er ligt nog veel sneeuw. Tevens is er niet veel verkeer op de weg, dat maakt het rijden ook wel relaxed.

Ongeveer op de helft van de weg, die zo een 90 kilometer voortduurt, zijn we het eigenlijk wel een beetje zat. Maar ja, het is hier niet de bewoonde wereld en we kunnen hier dus ook niet overnachten. We rijden noodgedwongen maar door naar Whistler. Tessa heeft gelukkig het merendeel van de weg liggen slapen.

 

Whistler is een populaire wintersport plaats. Het is slechts 110 kilometer van Vancouver vandaan, dus erg druk bezocht. Zelfs in de zomer kun je hier nog skiën, er zijn nu 7 van de 24 pistes geopend. In 2010 zal hier een deel van de Olympische Winterspelen afspelen, alsmede in Vancouver.

 

Een waterval onderweg, een groene oase

Tegen vijf uur komen we in Whistler aan. We rijden langs de camping, we weten dat dit de enige in Whistler is dus stoppen we om in te checken. Zo die is duur, $53,= en je moet nog eens apart voor de douches betalen! Belachelijk, gelukkig douchen wij in de camper, maar het gaat om het principe. In Dutch Lake was het $50 voor twee nachten. Maar goed, ze hebben een monopolie positie en we hebben dus niet veel keuze.

 

We zoeken onze plek niet op, maar rijden gelijk door naar het centrum. We parkeren de RV en lopen het centrum in. Het is een groot voetgangersgebied, met veel winkels en eetgelegenheden. Chic willen we niet eten, gewoon iets gemakkelijk We lopen de straat door, heerlijk even de benen strekken. De winkelstraat doet Europees aan. De winkels zijn nog open en het is gezellig lopen.

Uiteindelijk lopen we de Old Spaghetti Factory in. We eten er een heerlijk maal. Bij het hoofdgerecht zit brood, een salade of soep, een ijsje en koffie of thee na inbegrepen. Nou voor $13 voor een hoofdgerecht kunnen we hier niet voor sukkelen! En het is nog lekker ook. Er is nog even gesteggel met Tessa, zij wilt haar Lasagne niet opeten. Nadat wij ons bord ophebben komt ze er toch achter dat het eigenlijk wel lekker is en eet ze gelukkig toch haar bord grotendeels leeg.

 

Eigenlijk wilden we morgenvroeg het centrum bekijken, maar het merendeel van de winkels was nog open. Dus hebben we alles wel al gezien. Op de terrassen zitten onder anderen een groep Japanners met snowboarden, we komen nog verschillende mensen met skies tegen. Een raar zicht, mensen met skies en outfit tussen mensen met korte broeken en topjes.

Voldaan rijden we terug naar de camping en zoeken we ons plekje op. Het is geen mooie plaats, alle plaatsen liggen vlak naast elkaar en door het raam kijken we dan ook op de mensen die naast ons staan en die aan het eten zijn. We hebben hier trouwens wel weer een berenwaarschuwing gekregen. We zullen zien!

 

We gaan douchen, dvd-tje kijken en dan slapen.

 

Route

Van: Clearwater

Naar: Whistler

 

Aantal kilometers

Gereden kilometers: 422

Totaal aantal gereden kilometer tot nu toe: 1533

 

Verblijf

Accommodatie: Riverside Camping

Ligging: Net als je Whistler komt binnenrijden, vlak aan de doorgaande weg naar Pembleton.

Plaats: Whistler

Soort camping: Een grote camping. Een dure camping, plus je moet apart voor de douches betalen. Het is de enige hier, dus er is geen keuze.

 

Het weer

's Ochtends is het nog fris. Het warmt al snel op en op zijn warmst is het 26 graden.