Maandag 11 mei
Om twee uur vannacht zijn Frank en ik klaarwakker, buiten rijden er tien minuten achter elkaar allerlei politieauto’s en wat nog meer voorbij. Met volop sirenes en toeters. Gelukkig slapen de kinderen er doorheen. Vandaag is Thijmen “pas” om half vijf wakker, we doen weer de beddenruil ik bij Tessa en Thijmen bij Frank. We vallen allemaal weer terug in slaap en als ik wakker wordt is het al half negen. Tessa slaapt nog, maar in de woonkamer zie ik dat Frank en Thijmen al wakker zijn. Het blijkt ook nog maar net.
Ik wil eerst bellen met Cruise Canada om te vragen hoe laat we de camper op mogen halen. Bellen valt nog niet mee, dus ik moet eerst naar beneden bij de receptie gaan vragen hoe het werkt. Heb je een 9 gedraaid om naar buiten te bellen, ja dus, heb je dan de 1 weggelaten in het telefoonnummer, eh, nee dus. Je moet het maar weten. Ik vraag gelijk om hoe laat we moeten uitchecken, 12 uur. Mooi, geen haast vandaag.
Terug op de kamer ga ik gelijk bellen. Het lukt en ik krijg te horen dat we pas om half vier worden verwacht. Bij navraag of het eerder kan/mag krijg ik nee op mijn request. Het is druk vandaag, dus dat gaat niet lukken. Balen. Ik wilde eigenlijk zaterdag al bellen, maar was het vergeten en kwam er pas achter wanneer het kantoor al dicht was.
We besluiten aan de overkant van de straat in Robson Street te gaan ontbijten bij een restaurant O’Doul genaamd. Hier laten we het ons goed smaken. Tessa heeft dollar pancakes, kleinere pancakes met boter en stroop en bacon met worst. Rare combi, maar goed het smaakt haar dus dat is het voornaamste. Thijmen eet weer toast met jam en eet er bijna vier op.... Met zijn eetlust is nog steeds niet mis!
Na het eten besluiten we Robson Street op te lopen. We lopen nog een souvernierwinkel binnen en vergapen ons in een andere winkel aan de Candy Apples. Met hele versieringen en smaken.De bekende rode, maar ook heel veel met chocolade, zwarte woud smaak, praline.... Vreemd, maar mooi om te zien. We lopen niet al te ver en gaan terug naar het hotel om de laatste dingen in te pakken het is al bijna 11.45 en we moeten straks de kamer uit zijn. In de kamer bel ik de conciërge om iemand de koffers op te laten halen. Ja, Adam komt er zo aan. En inderdaad, hij staat al vlug voor de deur om de koffers op te laden en ze naar beneden te brengen. Het uitchecken zelf verloopt erg vlot en we staan vlug weer buiten voor de taxi. Er wilt echter geen èèn taxi ons met z’n vijven in 1 taxi meenemen. Vreemd, want zo zijn we wel naar hier toe gekomen.
Adam had al een “van” voor ons besteld en deze roept een andere taxi erbij. Hier gaan pa en Tessa in, wij in de andere. Er is enige verwarring bij de chauffeurs waar we naar toe moet, Cruise Canada, maar hun verwarren het met Canada Place waar de cruise schepen aanmeren. Nee, we gaan geen cruise maken, maar een rondrit maken met een RV.
We zitten ongeveer een 45 minuten in de taxi. Beide chauffeurs zijn Indiërs (je ziet bijna niet anders) en onze is compleet met baard en tulband. Hij vertelt volop over de Vancouver Canucks, het ijshockey team dat in de kampioenschappen speelt, je kunt er niet omheen, zelfs op de bussen staat eerst de bestemming afgewisseld met GO Canucks Go. Ze hebben echter de dag ervoor verloren en moeten dinsdag winnen, anders liggen ze eruit. (ondertussen blijkt dat ze ook die wedstrijd hebben verloren en dat het seizoen er voor hun dus opzit)
Aangekomen bij het verhuurbedrijf van Cruise Canada, blijkt dat het nog geen 1 uur is en dat we dus veel te vroeg zijn. We betalen de taxi ($65 per taxi, incl. fooi). We mogen de koffers in het verhuurbedrijf achterlaten en lopen een stukje terug, we hebben daar een eettentje gezien. Verder zit er hier niet veel, aangezien het een bedrijfsterrein is. We hadden gehoopt misschien al naar een supermarkt of de Wallmart te gaan om al het een en ander in te slaan, maar dit blijkt beide te ver weg te zijn, helaas.
Het eettentje is duidelijk geen toeristententje, maar dat geeft niets. We bestellen allemaal sandwiches en Tessa een grilled cheese (tosti). En overal blijkt friet bij te zitten, dat hoeft nu ook weer niet van ons. We blijven hier maar wat zitten, aangezien we nog lang niet worden verwacht bij Cruise Canada. Trouwens, we zijn niet de enige met dit idee, want na ons komen er meer Nederlanders binnen die hun camper vandaag komen ophalen.
We pakken nog een refill koffie, pa en Tessa gaan naar buiten, Frank en Thijmen zitten wat te spelen en ik werk ondertussen het reisverslag al wat bij op de laptop. Tegen kwart voor drie lopen we op het gemak terug naar het kantoor. Daar blijken we toch weer niet de enige te zijn. Er staan buiten 2 campers klaar, een C25 en C30, maar deze rijden ook weer weg met andere mensen aan boord, helaas niet de onze dus.
Het wordt dus wachten, wachten en nog eens wachten. Veel mensen beginnen al wat pissig te worden, het schiet niet echt op. Er worden ook geen campers meer voor op het terrein gebracht. We krijgen te horen dat het druk is voor de tijd van het jaar vandaag. Ja dus, we hebben allemaal al lang van te voren gereserveerd, dus het was toch niet onverwacht? We vragen op een gegeven moment of we al niet het papierwerk mogen invullen. Dat mag, maar ik krijg hetzelfde formulier dat ik op internet al een week geleden heb ingevuld. Dus dit hoeft niet? Toch wel, want die gegevens blijven op het hoofdkantoor. Nou, had ik dat ook wel kunnen laten. Bij het vragen van de rijbewijzen geven we aan dat we allen in beide campers willen kunnen rijden. Dat zou niet kunnen volgens de medewerker, vreemd want bij het boeken is ons verteld dat het wel zou kunnen. Dan blijkt het ineens wel te kunnen??!! Maar dan moet hij al onze gegevens er twee keer inkloppen, jouw probleem en niet het onze! Pff, echt vrolijker worden we er zo niet op.
Nog even dit, pa heeft vannacht contact gehad met de Rabobank over zijn kaart en het blijkt dat er op de chip een fout zou zitten die eenvoudig kan worden gereset, in een geldautomaat van de Rabo....... Erg handig aan de andere kant van de wereld! Dus ook dat gaat lekker. Gelukkig hebben wij er twee, dus pa kan op die van ons dingen zetten, maar handig is anders. De borg van de camper ($500) wordt van je creditcard afgehaald, contante borg kan niet of is veel duurder.
Maar even verder dus, wij betalen de borg en dan is het de beurt aan pa om zich aan te melden. Toch nog even proberen met zijn credit card, werkt niet. Dan die van mij, werkt ook niet. Dan de andere van mij, werkt ook niet! Hoe kan dat nou, is net nog gebruikt. We krijgen het er met zijn drieën Spaans benauwd van! Wat is dit nu weer. Tot zijn collega toevallig op zijn scherm kijkt en ziet dat hij iets mis aan het doen is in de pc. Nog eens proberen, gelukkig hij doet het! Stel je voor, drie kaarten bij en geen een die werkt in een land als Canada. De instructie film willen we niet zien, hebben we twee jaar geleden al gezien en pa heeft hem grotendeels op internet al bekeken.
Bij het invullen van de papieren blijkt dat onze camper net klaar is en wordt binnen korte tijd op het parkeerterrein voor het kantoor gereden. Er loopt iemand mee om de schade te noteren. Dit is niet veel, dus ook zo klaar. Daarna legt ze binnen alles uit, maar het meeste is al gesneden koek. Het blijkt wel dat de slaapzakken, lakens en handdoeken er nog niet in liggen, dus daar gaat ze even achterna. Wij halen alvast de koffers en zetten ze onder in de camper.
De koffers wilden we pas om de camping uitladen, maar omdat pa zijn camper nog op zich laat wachten begin ik maar alvast met uitpakken van de koffers. Na twee koffers te hebben uitgeladen is pa zijn koffer toch ook klaar. Dat werd tijd! Het is dan ook al 17.15u als we van het verhuurbedrijf vandaan rijden. Er staan nog twee oudere koppels, die willen door het late tijdstip zelfs maar bij het verhuurbedrijf op het terrein blijven overnachten.
Wij niet en beginnen te rijden. We willen vandaag naar Langley rijden, maar moeten
eerst naar een Wall Mart om een autostoel voor Tessa te kopen. Gelukkig blijkt deze
op de weg naar Langley te liggen. Na een klein half uurtje te hebben gereden komen
we daar dan ook aan. Thijmen ligt ondertussen al lekker te slapen en dus blijft Frank
met Thijmen in de camper wachten. Ik vertrek met Tessa en pa naar binnen. Wat zijn
het toch mega winkels! Ik zie al vlug dat we links achter moeten zijn voor de stoel.
We kiezen er vrij vlot eentje uit, een roze, en gaan dan naar de andere kant van
de winkel om de rest van het lijstje af te werken, zoals een koekenpan, een afwasteil
-
We lopen maar even terug naar de camper, die aan de rand van de parking staat. Daar horen we ook de sirenes die van binnen komen, en de brandweer die komt aangereden.
Na een kwartier lijkt het loos alarm te zijn en gaat iedereen terug naar binnen, wij dus ook maar. De kar staat er nog waar we hem hebben gelaten. Gelukkig maar, anders hadden we weer overnieuw moeten beginnen! Omdat het zo wel erg laat wordt, laat de camper en nu weer de boodschappen, hebben we besloten om eerst te eten. We wilden eigenlijk koken, maar dat schiet nu niet op. In de Wallmart is ook een Mac, dus halen we daar wat af om in de camper op te eten.
Alleen, bij de camper is niemand meer. Oei, als Frank ons maar niet is gaan zoeken. Wij waren natuurlijk niet meer in de winkel, maar in de Mac in de winkel. Frank wist nog niets van onze eetplannen. Maar gelukkig zien we hem al aan komen lopen. De winkel is ook zo groot, dat je elkaar daar ook goed kan kwijtraken.
We eten ons maaltje op en kleden Tessa en Thijmen alvast om. Makkelijk, hoeven we dat niet meer te doen. We vervolgen nu onze weg naar Langley. Wanneer we bij de campground aankomen zijn we bijna drie kwartier verder en is het al acht uur. Gelukkig heeft Frank op de parking bij de winkel al de andere koffers uitgepakt, dus Tessa en Thijmen kunnen gelijk naar bed toe.
Wij volgen niet veel later, het was een lange en een beetje een verloren dag vandaag.
Campground: Fort Langley Camping
Waar? Fort Langley
Aantal gereden kilometers: 41,3
Gereden tot nu toe: 41,3